Można je łatwo rozpoznać, ponieważ powinny być oznaczone widoczną tablicą z logo NFZ.
Nie ma wówczas znaczenia, czy dana placówka jest publiczna w tym sensie, że należy na przykład do powiatu, gminy czy województwa, czy jest całkowicie prywatna i należy do prywatnego właściciela - jednej osoby, kilku osób czy spółki — w zakresie podpisanego kontraktu z NFZ diagnostyka i leczenie są w niej dla pacjenta ubezpieczonego bezpłatne.
Może się jednak zdarzyć, że nie będziesz mógł korzystać z pełnej oferty danej placówki medycznej oznaczonej logo NFZ. Dość często, zwłaszcza w przychodniach, kontrakt obejmuje tylko część oferowanych możliwości leczenia — np. tylko podstawową opiekę zdrowotną (POZ). Jednocześnie w tej samej przychodni przyjmują lekarze innych specjalności, których działalność nie jest opłacana z kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia.
Wówczas za wizytę u takiego specjalisty oraz zlecone przez niego badania będziesz musiał zapłacić, przy czym cennik powinien być umieszczony w widocznym miejscu, podobnie jak informacja, jaki zakres oferty danej placówki jest pokrywany ze środków NFZ. Jeśli jesteś zapisany w takiej przychodni do lekarza pierwszego kontaktu, nie musisz korzystać z jej oferty prywatnej — możesz zapisać się do specjalisty w przychodni, która ma kontrakt z Funduszem na ambulatoryjną opiekę specjalistyczną.
Podstawa prawna
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. 1997 poz. 483, z późn. zm.)
Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. 2018 poz. 1510, z późn. zm.)